هر كه تكبّر ورزد خدا او را پست گرداند

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : كسى كه استكبار ورزد، خداوند او را پست گرداند.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : همانا در آسمان دو فرشته اند كه بر بندگان گماشته شده اند، تا هر كس تكبّر و گردن فرازى كند او را پست گردانند.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هر كه يك درجه براى خدا فروتنى كند، خداوند يك درجه او را بالا برد، تا آن جا كه وى را در اعلى علّيين جاى دهد و هر كس يك درجه بر خدا تكبّر ورزد ، خداوند او را يك درجه فرود آورد تا جايى كه وى را در اسفل سافلين جاى دهد.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هر كه براى خدا فروتنى كند، خداوند او را بالا برد و فرمايد: سرفراز باش، خدا تو را سرفراز كناد. پس او در چشم مردم بزرگ باشد و در نظر خودش كوچك؛ و هر كه تكبّر ورزد، خداوند او را درهم شكند و فرمايد: دور شو (پَستت باد). پس، او در چشم مردم كوچك باشد و در نظر خودش بزرگ.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هيچ آدمى نيست جز اين كه بر سر او دهنه اى است در دست فرشته اى و هر گاه فروتنى كند، به فرشته گفته شود: دهنه اش را بالا بكش و هر گاه كبر ورزد، به فرشته گفته شود: دهنه اش را پايين بكش.

امام على عليه السلام : هر كه بر مردم بزرگى فروشد، خوار شود.

امام صادق عليه السلام : هيچ بنده اى نيست، مگر اين كه بر سرش لگامى است كه فرشته اى آن را نگه داشته، پس هر گاه آن بنده تكبّر كند، فرشته به او گويد: خوار شو، خدايت پست كناد! از آن پس، پيوسته در نظر خود، بزرگترين مردمان و در چشم مردم كوچكترين افراد باشد و هر گاه فروتنى كند، خداوند عزّ و جلّ او را بلند مرتبه گرداند و فرشته به او گويد: سرت را بالا بگير، خدايت سر فراز كناد! از آن پس، همواره در نظر خود كمترين مردم و در چشم مردم، بلند مرتبه ترين افراد باشد.

امام كاظم عليه السلام : همانا زراعت، در دشت پست مى رويد و روى تخته سنگ نمى رويد. حكمت نيز چنين است: در دل شخص فروتن آباد مى شود و در دل متكبّر گردن فراز آباد نمى شود؛ زيرا كه خداوند فروتنى را ابزار خرد و دانايى قرار داده و تكبّر را از ابزار نادانى. مگر نمى دانى كه هر كس سرش را به سقف سايد، سرش مى شكافد و هر كه سر پايين گيرد در زير سقف سايه و پناه مى گيرد. بدين سان نيز هر كه براى خدا فروتنى نكند، خداوند او را پست گرداند و هر كه براى خدا فروتنى كند، خداوند او را بالا برد.