نهى از پرگويى

امام على عليه السلام : پرگويى، حاشيه هاى سخن را مى گستراند و معانيش را كم مى كند. در نتيجه، پايان و كرانه اى براى سخن ديده نمى شود و كسى از آن سود نمى برد.

امام على عليه السلام : زنهار از پرگويى؛ زيرا كه لغزشها را زياد مى كند و ملال مى آورد.

امام على عليه السلام : هر كه پرگويى كند، به هذيان گويى كشانده شود و هر كه بينديشد، بينا گردد.

امام على عليه السلام : آفتِ سخن، دراز گويى است.

امام على عليه السلام : هر كه سخن را در آنچه شايسته نيست به درازا كشاند، بي گمان خود را در معرض ملامت قرار داده است.

امام على عليه السلام : دراز گويى، ملال مى آورد.

امام على عليه السلام : پرگويى، حكيم را مى لغزاند و بردبار را به ستوه مى آورد. پس، بسيار مگوى كه دلگير كنى و كمتر از اندازه هم مگوى، كه خوار و بى حرمت شوى.

خضر عليه السلام ـ در سفارش هايش به موسى عليه السلام ـ فرمود : هرگز پر گو و ياوه گو مباش؛ زيرا پرگويى، دانايان را لكّه دار مى كند و بديهاى سبك مغزان را آشكار مى سازد.