دادگر

صفحه اختصاصي حديث و آيات الإمامُ عليٌّ عليه السلام : إنّ يَهوديّا كانَ لَهُ على رَسولِ اللّه ِ صلى الله عليه و آله دَنانيرُ فتَقاضاهُ ، فقالَ لَهُ : يا يَهوديُّ، ما عِندي ما اُعطيكَ ، فقالَ : فإنّي لا اُفارِقُكَ يا محمّدُ حتّى تَقضيَني ، فقالَ : إذَنْ أجلِسَ مَعكَ ، فجَلَسَ مَعهُ حتّى صَلّى في ذلكَ المَوضِعِ الظُّهرَ و العَصرَ و المَغرِبَ و العِشاءَ الآخِرَةَ و الغَداةَ ، و كانَ أصحابُ رسولِ اللّه ِ صلى الله عليه و آله يَتهَدَّدونَهُ و يَتَواعَدونَهُ ، فنَظَرَ رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله إلَيهِم فقالَ : ما الّذي تَصنَعونَ بهِ ؟! فقالوا : يا رسولَ اللّه ِ، يَهوديٌّ يَحبِسُكَ ؟! فقال صلى الله عليه و آله : لَم يَبعَثْني رَبّي عَزَّ و جلَّ بأن أظلِمَ مُعاهِدا و لا غَيرَهُ ، فلَمّا علا النّهارُ قالَ اليَهوديُّ : أشهَدُ أن لا إلهَ إلاّ اللّه ُ و أشهَدُ أنَّ محمّدا عَبدُهُ و رَسولُهُ ، و شَطْرُ مالي في سَبيلِ اللّه ِ . أما و اللّه ِ ما فَعَلتُ بِكَ الّذي فَعَلتُ إلاّ لأنظُرَ إلى نَعتِكَ في التَّوراةِ ، فإنّي قَرأتُ نَعتَكَ في التَّوراةِ : محمّدُ بنُ عبدِ اللّه ِ مَولِدُهُ بمَكّةَ و مُهاجَرُهُ بطَيبَةَ ، و لَيسَ بِفَظٍّ و لا غَليظٍ و لا سَخّابٍ ، و لا مُتَزيِّنٍ (و لا صَخّابٍ ، و لا مُتَرَيِّنٍ) بالفُحشِ و لا قَولِ الخَناءِ ، و أنا أشهَدُ أن لا إلهَ إلاّ اللّه ُ ، و أنّكَ رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله ، و هذا مالي ، فاحكُمْ فيهِ بِما أنزَلَ اللّه ُ . و كان اليَهوديُّ كَثيرَ المالِ ، ثُمّ قالَ .حديث عليه السلام : كانَ فِراشُ رسولِ اللّه ِ صلى الله عليه و آله عَباءةً ، و كانَت مِرفَقَتُهُ أدَمَ حَشْوُها لِيفٌ ، فثُنِيَت لَهُ ذاتَ لَيلَةٍ ، فلَمّا أصبَحَ قالَ : لَقد مَنَعَني الفِراشُ اللّيلَةَ الصَّلاةَ ، فأمَرَ عليه السلام أن يُجعَلَ بِطاقٍ واحِدٍ .حديث

امام على عليه السلام : يك نفر يهودى از رسول خدا صلى الله عليه و آله چند دينار طلبكار بود و آنها را مطالبه كرد. حضرت فرمود : اى مرد يهودى! فعلاً چيزى ندارم كه به تو بدهم. او گفت : اى محمّد! رهايت نمى كنم تا طلبم را بپردازى. رسول خدا فرمود : پس، من هم با تو مى نشينم. حضرت در كنار او آن قدر نشست كه در همان جا نماز ظهر و عصر و مغرب و عشا و صبح را خواند. اصحاب رسول خدا صلى الله عليه و آله آن مرد را تهديد مى كردند. پيامبر به آنان نگاه كرد و فرمود : با او چه مى كنيد؟! عرض كردند : اى رسول خدا! يك نفر يهودى شما را نگه دارد؟! فرمود : پروردگارم عزّ و جلّ مرا مبعوث نكرده است كه به معاهد و غير معاهد ستم كنم. چون روز بالا آمد مرد يهودى گفت : گواهى مى دهم كه هيچ خدايى جز اللّه نيست و گواهى مى دهم كه محمّد بنده و فرستاده اوست. و نصف مالم را در راه خدا دادم. به خدا قسم اين كار را با تو نكردم، مگر براى اينكه اوصافى را كه از تو در تورات آمده است امتحان كنم. من اوصاف تو را در تورات چنين خوانده ام : محمّد بن عبد اللّه زادگاهش مكّه است و هجرتگاهش طَيْبَه. نه تند خوست و نه خشن و نه داد و بيداد راه مى اندازد و نه زبانش را به فحش و ناسزا مى آلايد. اكنون من گواهى مى دهم كه هيچ خدايى جز اللّه نيست و تو رسول خدا هستى و اينك اموال من در اختيار شماست و هر گونه كه خداوند دستور داده درباره آن حكم فرما. آن مرد يهودى مال و ثروت زيادى داشت. امام على عليه السلام سپس فرمود : بستر رسول خدا صلى الله عليه و آله يك عبا بود و بالش او پوستى پر شده از الياف درخت خرما. يك شب آن را براى پيامبر دولا كردم. صبح كه شد پيامبر فرمود : اين بستر، ديشب مرا از نماز باز داشت. آنگاه حضرت عليه السلام دستور داد آن را يك لا كردند.

امام صادق عليه السلام : رسول خدا صلى الله عليه و آله نگاه هاى خود را ميان اصحابش تقسيم مى كرد و به اين و آن يكسان مى نگريست.