آگاهى از آن چه خداوند در شب و روز پديد مى آورد

سلمة بن محرز: از امام باقر عليه السلام شنيدم كه مى فرمود: از جمله علومى كه به ما داده شده است تفسير قرآن و احكام آن و علم تغيير زمان و ناگواريهاى آن مى باشد. هر گاه خدا براى قومى اراده خير كند آنها را مى شنواياند و اگر آن را به گوش كسى برساند كه نمى شنود او روى برگرداند چنان كه گويى اصلاً نشنيده است. امام عليه السلاملحظه اى خاموش ماند و سپس فرمود: ما اگر رازنگهدارى يا فرد مورد اعتمادى را مى يافتيم البته (حقايق را) مى گفتيم و خداست كه همه از او كمك مى خواهند.

ضريس: من و ابوبصير در خدمت امام باقر عليه السلام بوديم. ابوبصير به ايشان عرض كرد: عالِم شما چگونه شناخته مى شود؟ فرمود: عالِم ما غيب نمى داند و اگر خدا او را به خود وانهد همچون يكى از شما خواهد بود، ليكن او در هر لحظه، از آن چه در شب يا در روز، يكى پس از ديگرى رخ مى دهد و از هر آن چه تا روز رستاخيز پيش مى آيد سخن مى گويد.

حُمران بن اعين: به امام صادق عليه السلام عرض كردم: تورات و انجيل و زبور و آن چه در صحف نخستين يعنى صحف ابراهيم و موسى است نزد شماست؟ امام عليه السلامفرمود: آرى، عرض كردم: اين همان علم اكبر است. فرمود: اى حُمران! اگر به همين منحصر مى شد آرى، امّا علم به آن چه خداوند در شب و روز پديد مى آوَرد نزد ما بزرگ تر است.

محمّد بن مسلم: به امام صادق عليه السلام عرض كردم: سخنى از ابو الخطّاب شنيده ام حضرت عليه السلامفرمود: آن را بر من عرضه كن. گفتم: او مى گويد: شما حلال و حرام و چگونگى فيصله دادن به آن چه را در ميان مردم است مى دانيد. امام عليه السلامسكوت كرد. پس چون خواستم برخيزم حضرت عليه السلامدست مرا گرفت و فرمود اى محمّد! آگاهى از قرآن و حلال و حرام در كنار علمى كه شب و روز پديد مى آيد، ناچيز است.

امام صادق عليه السلام : شبى نيست كه بر ما بگذرد و اخبار همه زمين و آن چه در آن رخ مى دهد و اخبار جن و فرشتگان شيفته نزد ما نباشد.