ز ـ سراى سزا

پيامبر خدا صلي الله عليه و آله : بدانيد كه خداوند دنيا را سراى گرفتارى و آخرت را سراى مُجازات قرار داد . گرفتارىِ دنيا را سبب پاداش آخرت كرد و پاداش آخرت ، عوض گرفتارى دنياست . مى گيرد تا بدهد و گرفتار مى كند تا جزا دهد . دنيا ، زوال شتابانى دارد و به سرعت ، دگرگونى مى پذيرد . از شيرينى شير آن ، به خاطر تلخى جدايى اش بر حذر باشيد .

پيامبر خدا صلي الله عليه و آله : خداوند در آخرت ، جز دو سرا قرار نداده است : سراى
پاداش و سراى كيفر [ ، يعنى] بهشت و دوزخ . و اين دو ، درجات دارند .

امام على عليه السلام : خداوند متعال دنيا را براى آزمايش ، معيّن كرد و آخرت را براى سزا دادن .

امام على عليه السلام : در آخرت ، حسابرسى است و عمل در كار نيست.

امام على عليه السلام ـ در نامه اش به محمّد بن ابى بكر ، آن گاه كه او را به حكومت مصر گماشت ـ : دنيا سراى آزمايش [و عمل] است و آخرت ، سراى سزا ديدن و خانه ماندگارى است . پس براى آنچه ماندگار است ، كار كن و از آنچه نابود مى شود ، روى بگردان و [در عين حال ،] بهره ات از دنيا را فراموش مكن.

امام على عليه السلام : دنيا آرزوى تيره بختان است ؛ آخرت ، كاميابى نيك بختان است .

امام عسكرى عليه السلام : ـ در تفسير منسوب به ايشان درباره آيه شريف «و تا آنان طلب آمرزش مى كنند ، خدا عذاب كننده آنان نخواهد بود» ـ : يعنى اظهار توبه و انابه مى كنند ؛ زيرا از احكام خداوند در دنيا ، اين است كه تو را به پذيرفتن ظاهر و جستجو نكردن از باطن ، امر مى فرمايد ؛ چون دنيا سراى مهلت و فرصت است ، و آخرت ، سراى سزاست و نه عبادت و عمل.