حرمت حرم

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :بر هيچ يك از شما روا نيست كه در مكه اسلحه با خود حمل كند.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :اين مردم نبودند كه مكه را محترم شمردند، بلكه خداوند آن را حرمت نهاد، پس مكه تا روز قيامت محترم است. سركش ترين مردم بر خدا، كسى است كه در حرم الهى مرتكب قتل شود و كسى كه فردى را كه قصد جان او را نداشته است، بكشد و كسى كه كينه هاى جاهليت را دوباره زنده كند.

الدرّ المنثور :هنگامى كه خداوند مكه را براى پيامبر خود فتح كرد، آن حضرت در ميان مردم برخاست و حمد و ثناى الهى گفت و آن گاه فرمود: خداوند [ اصحاب ]فيل را از حمله به مكّه بازداشت و پيامبر خود و مؤمنان را بر آن چيره گردانيد. اين شهر فقط ساعتى از روز [و فقط ]براى من حلال شد و سپس تا روز قيامت حرام و محترم است، درختش را نبايد بريد و صيدش را نبايد رم داد.

امام صادق عليه السلام ـ درباره آيه «و هر كس به آن درآيد در امان است» ـ فرمود: هر انسانى كه وارد حرم شود و به آن پناه برد، از خشم خدا در امان است. و هر حيوان و پرنده اى وارد آن شود، نبايد آن را آزار يا رم داد، تا آن گاه كه از حرم خارج شود.

امام صادق عليه السلام ـ همچنين در تفسير آيه مذكور ـ فرمود : اگر سارقى در جاى ديگرى غير از مكّه دزدى كند، يا نسبت به خود مرتكب جنايتى شود و به مكّه بگريزد، تا زمانى كه در حرم هست نبايد او را دستگير كرد مگر از آن جا خارج شود، اما از رفتنش به بازار بايد جلوگيرى شود و كسى با او خريد و فروش و مجالست نكند تا از حرم خارج گردد آن گاه دستگير مى شود. اما اگر آن كار (خلاف)را در حرم كرده باشد، بايد او را دستگير كرد.