گريستن بر مرگ مؤمن

سنن النسائي عن أبي هريرة : ماتَ مَيِّتٌ مِن آلِ رسولِ اللّه ِ صلى الله عليه و آله فاجتَمَعَ النِّساءُ يَبكِينَ علَيهِ فقامَ عمرُ يَنهاهُنَّ و يَطرُدُهُنَّ ، فقالَ رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : دَعهُنَّ يا عمرُ ، فإنّ العَينَ دامِعةٌ و القَلبَ مُصابٌ و العَهدَ قريبٌ .

سنن النسائي ـ به نقل از أبو هريرة ـ : يكى از افراد خاندان رسول خدا صلى الله عليه و آله در گذشت . زن ها جمع شده و بر او مى گريستند ؛ كه عمر برخاست و آنان را از گريستن نهى كرد و شروع به متفرّق كردن آنها نمود . رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود : اى عمر! رهايشان كن ؛ كه چشم، اشكبار است و دل، مصيبت ديده و داغشان، تازه مى باشد .

نمایش منبع

الإمامُ الكاظمُ عليه السلام : إذا ماتَ المؤمنُ بَكَت علَيهِ الملائكةُ و بِقاعُ الأرضِ التي كانَ يَعبُدُ اللّه َ علَيها، و أبوابُ السماءِ التي كانَ يُصعَدُ بأعمالِهِ فيها .

امام كاظم عليه السلام : هرگاه مؤمن وفات كند ، فرشتگان و جاهايى كه در آن جا خدا را عبادت مى كرده و درهاى آسمان كه اعمالش از آنها بالا مى رفته است، بر وى بگريند .

نمایش منبع