ثمره عبرت گرفتن

امام على عليه السلام : عبرت گرفتن، مصونيت [از گناه و خطا] به بار مى آورد.

امام على عليه السلام : عبرت بگير تا [از گناه و لغزش ]باز ايستى.

امام على عليه السلام : هركه تأمل كند عبرت گيرد، هر كه عبرت گيرد حذر كند.

امام على عليه السلام : عبرت گرفتن مداوم به بصيرت مى انجامد و باز ايستادن [از گناه و خطا] را نتيجه مى دهد.

امام على عليه السلام : فكر و انديشه ندارد كسى كه عبرت نگيرد و عبرت نگرفته است كسى كه [از خطا ]باز نايستد .

امام على عليه السلام : رحمت خدا بر آن انسانى باد كه بينديشد و عبرت گيرد ، و عبرت گيرد و بينا شود.

امام على عليه السلام : در هر عبرت گرفتنى، بينا شدنى است.

امام على عليه السلام : هر كه با خِردِ خود عبرت گيرد ، روشن بين شود.

امام على عليه السلام : هركه زياد عبرت گيرد، كمتر بلغزد.

امام على عليه السلام : عبرت گير ، تا قانع شوى.

امام على عليه السلام : هر كه از دگرگونيها[ى زمانه ]عبرت گيرد، به سازگارى روزگار اعتماد نكند.

امام على عليه السلام : هر كه خردمند باشد، از ديروز خود عبرت گيرد و هشيار و آماده شود.

امام على عليه السلام : هركه كارها را بسنجد، بر مصداقهاى آنها آگاه شود.

امام على عليه السلام : هركه از دگرگونيهاى دنيا عبرت گيرد، طمعهاى او كاهش پذيرد.

امام على عليه السلام : كسى كه حكمت بر او آشكار شود، عبرت را شناسد و هركه عبرت را شناسد گويى با گذشتگان بوده است.

امام على عليه السلام : كسى كه به كيفرهايى كه بر سر پيشينيان آمده است با ديده عبرت بنگرد، پرهيزگارى ، او را از فرو افتادن در شبهات باز دارد.

مصباح الشريعه ـ در آنچه به امام صادق عليه السلام نسبت داده است ـ : پيامبر خدا صلى الله عليه و آله فرمود: عبرت گيرنده از دنيا، زندگيش در آن همانند زندگى كسى است كه دنيا را در خواب مى بيند و آن را لمس نمى كند؛ او، به سبب زشت ديدن رفتار فريب خوردگانِ دنيا، محبّت آنچه را كه حسابرسى و كيفر دارد (مال حلال و حرام دنيا) از دل و جان خود مى زدايد.