آنچه فساد و تباهى را از بين مى برد

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : اگر نبود وجود بندگانى كه براى خدا ركوع مى كنند و كودكان شيرخوارْ و حيوانات چرنده، بي گمان عذاب سختى بر سر آنان مى ريخت.

امام على عليه السلام ـ درباره آيه «اگر خدا برخى مردم را به وسيله برخى ديگر دفع نمى كرد، قطعاً زمين تباه مى گرديد» ـ فرمود: معنايش اين است كه خداوند به بركتِ وجودِ نيكوكار، هلاكت را از بدكار دفع مى كند.

امام على عليه السلام : همانا تقواى الهى داروى درد دل شماست··· و مايه اصلاح تباهى سينه هايتان و پاك شدن آلودگى جانهايتان.

امام على عليه السلام : اگر مردم آن گاه كه خشم و بلاها بر آنان فرود مى آيد و نعمتها از ميانشان مى رود، با نيّتهاى راست و درست و دلهاى مشتاق به پروردگارشان پناه برند، بي گمان هر گريخته و از دست رفته اى را به آنان بازگرداند و هر فسادى را براى آنان اصلاح كند.

امام صادق عليه السلام : خداوند به بركت وجود شيعيان نمازگزار ما، عذاب را از شيعيانى كه نماز نمى خوانند دفع مى كند. اگر همه آنها نماز را ترك مى كردند، قطعاً هلاك مى شدند ، و خداوند به بركت وجود شيعيان زكات پرداز ما [عذاب را] از شيعيانى كه زكات نمى دهند دور مى گرداند··· و اين است معناى سخن خداوند عزّ و جلّ كه: «اگر خداوند برخى از مردم را به وسيله برخى ديگر دفع نمى كرد، قطعاً زمين تباه مى گرديد».