كدخدايان خدا

پيامبر خدا صلي الله عليه و آله ـ به على عليه السلام ـ : سه چيز است كه سوگند به حقّ بودنشان مى خورم: اين كه تو و اوصياى پس از تو كدخدايانى هستيد كه جز از راه شناخت شما خداوند شناخته نگردد وكدخدايانى كه كسى به بهشت در نيايد مگر كسى كه شما را بشناسد و شما هم او را بشناسيد و كدخدايانى كه كسى به آتش در نيايد مگر كسى كه شما را نشناسد و شما هم او را نشناسيد.

پيامبر خدا صلي الله عليه و آله ـ به على عليه السلام ـ : اى على! تو و اوصياى از نسل تو، اعرافِ ميان بهشت و دوزخ هستيد كه كسى بدان در نيايد مگر كسى كه شما را بشناسد و شما هم او را بشناسيد و به آتش در نيايد مگر كسى كه شما را (بر حقّ) نشناسد و شما هم او را (بر صراط حقّ) نشناسيد.

امام على عليه السلام : همانا امامان، كارگزاران خدايند در ميان خلق او و كدخدايان او در ميان بندگانش. به بهشت درنيايد مگر آن كسى كه آنها را بشناسد و ايشان هم او را بشناسند و به آتش در نيايد مگر كسى كه آنها را نشناسد و آنها هم او را نشناسند.

امام على عليه السلام : در توصيف قيامت ـ : اوصيا، صاحبان صراط هستند وبر آن ايستاده اند، به بهشت وارد نشود مگر كسى كه آنها را بشناسد و آنها هم او را بشناسند و به آتش در نيايد مگر كسى كه ايشان را نشناسد و آنها هم او را نشناسند، زيرا آنها كدخدايان خدايند و خداوند هنگام گرفتن پيمان از ايشان، اوصيا را بديشان شناسانده است و در كتاب خود چنين توصيفشان كرده است: «و بر اعراف (بلنديهاى حايل ميان بهشت و دوزخ) مردانى هستند كه همه را به نشانيشان مى شناسند» ، آنها گواهان دوستان خود هستند و پيامبر گواه بر ايشان است.

هلقام: از امام باقر عليه السلام درباره آيه شريفه «وَعَلى الاَْعْرافِ رِجالٌ يَعْرِفُونَ كُلاًّ بِسيماهُمْ» پرسش كردم كه مقصود از «وَعَلى الاَْعْرافِ رِجالٌ» چيست؟ امام عليه السلامفرمود: آيا شما كدخدايانى را بر قبيله هايتان نمى گماريد تا نيكوكار و بدكردار ايشان را شناسايى كنند؟ عرض كردم: آرى، فرمود: ما همان مردانى هستيم كه هر يك را از سيمايشان مى شناسيم.

ابن بن عمر: نزد امام صادق عليه السلام بودم كه سفيان بن مصعب عبدى وارد شد و عرض كرد: خدا مرا قربان تو گرداند، نظرت درباره اين آيه شريفه «وَعَلى الاَْعْرافِ رِجالٌ» چيست؟ حضرت عليه السلام فرمود: آنها جانشينان دوازده گانه از خاندان محمّد هستند كه خدا را نشناسد مگر كسى كه ايشان را بشناسد و آنها هم او را بشناسند. سفيان گفت: قربانت گردم مقصود از اعراف چيست؟ امام عليه السلامفرمود: پشته هايى است از مُشك كه پيامبر خدا و اوصياى او بر آنها ايستانده اند و هر يك را از سيمايشان مى شناسند.