فصل چهارم : گروه هاى مردم در رسيدن به دنيا و آخرت

پيامبر خدا صلي الله عليه و آله : مردم ، چهار دسته اند : ... آن كه در دنيا در گشايش است و در آخرت در مضيقه ؛ آن كه در دنيا در مضيقه است و در آخرت در گشايش ؛ آن كه در دنيا و آخرت در مضيقه است ؛ و آن كه در دنيا و آخرت در گشايش است.

امام على عليه السلام : كِشت ، دو گونه است: كِشت دنيا ، مال و فرزند است، و كِشت آخرت ، باقياتِ صالحات (اعمال صالح) . گاه خداوند ، همه اينها را به عدّه اى مى دهد.

امام على عليه السلام : مال و فرزند ، كِشت دنياست و كار نيك ، كِشت آخرت . گاهى اوقات خداوند ، هر دو اينها را به عدّه اى مى دهد.

امام على عليه السلام : مردم در دنيا دو گونه عمل مى كنند: يكى در دنيا براى دنيا كار مى كند ، به طورى كه دنيايش او را از آخرتش باز داشته است، براى بازماندگانش از فقر مى ترسد ، امّا به فقر خودش [در آخرت] نيست. از اين رو ، عمر خود را در راه منفعت ديگران صرف مى كند و ديگرى در دنيا براى بعد از دنيا كار مى كند و از دنيا آنچه براى او مقدّر است ، بدون زحمت و تلاش به او مى رسد . چنين كسى هر دو بهره را جمع كرده و هر دو سرا را به دست آورده است و نزد خداوند با آبرو شده ، به طورى كه هر حاجتى از خدا بخواهد ، به او بدهد.

امام صادق عليه السلام : به زودى خداوند ، دنيا و آخرت را به ما و شيعيان ما خواهد داد.

تهذيب الاحكام ـ به نقل از ابراهيم بن محمّد ـ امام صادق عليه السلام فرمود: «خداوند ، به هيچ بنده اى سى هزار نداده است كه با اين كار ، خير او را خواسته باشد».
و فرمود: «هيچ مردى هرگز از راه حلال ، ده هزار درهم جمع نكرده است. البته گاه خداوند ، آن را به عدّه اى مى دهد: هرگاه خوراكش داده و عمل روزى اش شود ، در اين صورت ، خداوند ، دنيا و آخرت را برايش جمع كرده است».

امام على عليه السلام ـ در ديوان منسوب به ايشان ـ :

امام على عليه السلام ـ در ديوان منسوب به ايشان ـ :

امام على عليه السلام ـ در ديوان منسوب به ايشان ـ :