دنيا و آخرت ج1

پيش گفتار

نام گذارى دنيا

الف ـ سراى آزمايش

ب. محنتكده

ج ـ مصيبتكده

د ـ غمكده

ه ـ عبرتكده

و ـ سراى برخوردارى محدود

ز ـ سراى كوچيدن

ح ـ سراى رفتن

ط ـ گذرگاه

ى ـ سراى جدايى

ك ـ سراى نابودى

ل ـ زودگذر

م ـ احاطه شده به شهوت ها

دنيا براى غير دنيا آفريده شده است

الف ـ مَثَل مرغزار بهارى

ب ـ مَثَل پُل

ج ـ مَثَل سايه

د ـ مَثَل رؤيا

ه ـ مَثَل سراب

و ـ مَثَل درياى ژرف

ز ـ مَثَل جامه دريده

الف ـ مَثَل مسافر

ب ـ مَثَل ميهمان

ج ـ مَثَل ساكن در خانه اى كه از او نيست

الف ـ آنچه براى خدا باشد

ب ـ آنچه براى آخرت باشد

ج ـ آنچه در روز قيامت از آن حسابرسى نشود

گزارش هايى درباره عمر دنيا

پژوهشى درباره عمر دنيا

اسلام، دين دنيا و آخرت

مسلمان ، كسى است كه به دنيا و آخرت ، اهتمام ورزد

دنيا، كشتزار آخرت

سرشت دنيادوستى در انسان

نهى از ناسزاگويى به دنيا و نكوهش آن

نهى از رُهبانيت و از حرام شمردن آنچه خدا حلال كرده است

اعتراض به دعوت كنندگان به ترك دنيا

بهره گيرى از دنيا

اين، دنياطلبى نيست

دعا براى رفاه در زندگى

پاداش كسى كه دنيا را به حق برگيرد

حكمت

ترجيح دادن آخرت

راستگويى

خوش خويى

آمرزش خواهى

قرائت سوره توحيد و طور

ذكر گفتن

مدارا و ملايمت

درود فرستادن بر پيامبر

دو خصلت

سه خصلت

چهار خصلت

شش خصلت

هشت خصلت

فصل چهارم : گروه هاى مردم در رسيدن به دنيا و آخرت

فصل پنجم : هشيارى در طلب دنيا

توضيحى درباره ميانه روى در طلب دنيا

درآمد

اهمّيت شناخت دنيا

ـ 1 ترجيح دنيا بر آخرت

ـ 2 دل بستگى

ـ 3 دل بستگى به دنيا

ـ 4 فريفته شدن به دنيا

ـ 5 دنياى طغيان آور

ـ 6 دنياى بيش از كفاف

ـ 7 دنيايى كه مانع رسيدن به خير آخرت مى شود

ـ 8 هرگاه دنيا بزرگ ترين همّ و غم باشد

ـ 9 دنياطلبى به ناحق

ـ 10 دنياطلبى با كار آخرت

ـ 1 كشتزار بدى

ـ 2 بازار زيانكارى

ـ 3 سراى فريب

ـ 4 سراى بازى و سرگرمى

ـ 5 سراى تباهى

ـ 6 سراى نافرمانى

ـ 7 سراى بدبختى

ـ 8 سراى ستمكاران

ـ 9 سراى فاسقان

ـ 10 سراى كسى كه سرايى ندارد

ـ 11 نزديك ترين سرا به خشم خداوند

ـ 12 زندان مؤمن و بهشت كافر

الف ـ مَثَل سَم

ب ـ مَثَل مار

ج ـ مَثَل لاشه

د ـ مَثَل خوراك

ه ـ مَثَل غول

و ـ مَثَل دام وتله

ز ـ مَثَل آب دريا

ح ـ مَثَل همه رذيلت ها

الف ـ مَثَل دو هوو

ب ـ مَثَل مشرق و مغرب

ج ـ مَثَل دو كفّه ترازو

الف ـ مجسّم شدن دنيا براى مسيح

ب ـ مجسّم شدن دنيا براى پيامبر

ج ـ مجسّم شدن دنيا براى امير مؤمنان

د ـ مجسّم شدن دنيا در روز قيامت

اقبال و ادبار دنيا

كم مقدارتر از بال پشه

بى قدر و وزن

بى ارزش ترين مخلوق در نزد خدا

بى ارزش تر از مردار

به پاداش خداوند ، جز با ترك دنيا نمى توان رسيد

خداوند از زمانى كه دنيا را آفريد ، به آن ننگريست

خداوند ، آن را براى دوستانش نپسنديد و آن را از دشمنانش دريغ نكرد

بى ارزش تر از كفش وصله دار

بى ارزش تر از يك برگ در دهان ملخى

پست تر از تيز دادن يك بز

بى ارزش تر از استخوان خوكى در دست يك جذامى

تلخ تر از حنظلى كه بيمارى در دهان مى چرخاند

بى ارزش تر از مازوى تلخ

چركابه اى جوشان ، حنظلى شَرَنگين ، و زهر مار

مطلّقه زيركان

الف ـ دنيا خوش و شيرين است

ب ـ دنيا افسونگر است

ج ـ دنيا، دام شيطان است

د ـ دنيا خيانت پيشه، فريبنده، نيرنگباز و حيله گر است

ه ـ دنيا، دشمن دوستان و دشمنان خداست

و ـ از دنيا كاملاً بر حذر باشيد

ز ـ از فريب دنيا بترسيد

ح ـ از دل بستگى به دنيا بپرهيزيد

الف ـ لذّت هاى دنيا رنج اند

ب ـ لذّت هاى دنيا تيرگى آورند

ج ـ گواراى دنيا ، شور است

د ـ عزّت دنيا ، خوارى است

ه ـ خوشى دنيا ، اندوه آخرت است

و ـ شيرينى دنيا ، تلخى آخرت است

ز ـ ثروت دنيا ، فقر آخرت است

ح ـ بلندى دنيا ، پستى آخرت است

بر حذر داشتن از همدمى با دنيا

الف ـ ريشه هر خطا

ب ـ ريشه هر نافرمانى

ج ـ آغاز هر فتنه

د ـ بزرگ ترين گناه كبيره

ه ـ بدترين فتنه

و ـ بدترين رنج

ز ـ منشأ آفت ها

ح ـ دنيادوستى با خدادوستى جمع نمى شود

ط ـ دنيادوستى با آخرت دوستى جمع نمى شود

تشويق به نفرت از دنيا

حجاب دل

كوردلى

تباهى خِرَد

الف ـ غفلت

ب ـ آزمندى

ج ـ طمع

د ـ بردگى

ه ـ بى تابى

و ـ شقاوت

ز ـ هلاكت

برترى جويى

ستيزه

خستگى

اندوه

افسوس

تباهى دين

لذّت نبردن از عبادت

بر باد رفتن اعمال

باز ماندن از آخرت

نرفتن به جهاد

فقر در دنيا و آخرت

باختن در دنيا و آخرت

بدى فرجام

عذاب دوزخ

گوناگون