احادیث امام حسن علیه السلام332 حدیث

امام حسن عليه السلام : دانش خود را به ديگران بياموزان و دانش ديگران را بياموز؛ زيرا با اين كار هم دانش خودت را محكم و استوار كرده اى و هم آنچه را نمى دانسته اى آموخته اى.

امام حسن عليه السلام : در شگفتم از كسى كه درباره خوراك جسم خود مى انديشد چگونه درباره خوراك فكر خود نمى انديشد؟ شكمش را از آنچه زيانبار است پرهيز مى دهد، اما در سينه خود چيزهايى مى سپارد كه مايه نابوديش مى شود.

امام حسن عليه السلام : علم، براى فرا گيرندگان آن، جاى عذر و بهانه اى باقى نگذاشته است.

امام حسن عليه السلام : هيچ كس از حقّ ما نكاست، مگر اين كه خداوند از دانش او كاست.

امام حسن عليه السلام : عادتها مقهور كننده اند. پس، هر كس در نهان و خلوتهاى خود به چيزى عادت كند، آن چيز او را در آشكار و ميان جمع رسوا سازد.

امام حسن عليه السلام : انديشه، جز به هنگام خشم شناخته نشود.

امام حسن عليه السلام : غفلت آن است كه مسجد [رفتن براى نماز] را ترك كنى و از تبهكار فرمان برى.

امام حسن عليه السلام ـ در پاسخ به پرسش امير المؤمنين از او كه : توانگرى چيست؟ ـ فرمود : اندك بودن آرزوها و خرسندى به آنچه بسنده است.

امام حسن عليه السلام : على عليه السلام به مردم كوفه فرمود: «بار خدايا! من به آنها اعتماد كردم و آنها به من خيانت ورزيدند. من براى آنان خيرخواهى كردم و آنان با من دغلكارى كردند. پس جوان پر نخوت بيدادگرِ منحرفِ ثقيف را بر آنان مسلّط گردان! همان كه سبزه (اموال) كوفه را مى خورد و پوستين آن را مى پوشد و به شيوه جاهليت در ميان آنان حكومت مى كند». در آن روز حجّاج هنوز متولّد نشده بود.

امام حسن عليه السلام : اى فرزند آدم! تو از همان زمان كه از شكم مادرت افتاده اى، پيوسته در راه ويران كردن [خانه ]عمرت قدم بر مى دارى. پس، از آنچه در دست دارى براى آنچه در پيش دارى بهره برگير؛ زيرا كه مؤمن توشه بر مى دارد و كافر خوش مى گذراند.