احادیث امام حسین علیه السلام321 حدیث

از نشانه هاى خوش نامى و نيك بختى ، همنشينى با خردمندان است.

از نشانه هاى اسباب نادانى ، مجادله با غير اهل انديشه است.

از نشانه هاى دانا ، نقّادى (و بررسى) گفتار خود و آگاهى او از حقايق فنون رأى (و نظر) است.

از آنچه موجب پوزش خواهى شود ، بپرهيز ؛ زيرا مؤمن ، نه بد كند و نه پوزش خواهد ، و منافق ، هر روز بد كند و [هر دَم] پوزش خواهد.

سلام را هفتاد حسنه (و پاداش نيك) باشد : شصت و نُه حسنه از آنِ سلام دهنده و يك حسنه از آنِ پاسخ گوينده آن است.

بخيل ، كسى است كه در سلام كردن بخل ورزد.

كسى كه با نافرمانى خدا در پىِ كارى باشد ، آنچه را اميد دارد ، بيشتر ازدست بدهد و به آنچه از آن مى پرهيزد ، زودتر گرفتار آيد.

مردى نزد حضرت آمد و از او مالى خواست . فرمود : «درخواست مال ، روا نيست ، مگر براى پرداخت هزينه اى بسيار يا فقرى به خاك نشاننده يا تأديه تعهّدى ناگزير [چون ديه و غرامت وكفالت]» . آن مرد گفت : من جز براى [پرداخت] يكى از اينها نيامده ام . پس فرمود كه صد دينار بدو دهند.

امام حسين عليه السلام به نقل از پدرش: در خانه امّ سلمه بر پيامبر خدا صلي الله عليه و آله وارد شدم و اين آيه نازل شده بود: «اِنَّما يُريدُ اللّه ُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ اَهْلَ البيتِ ويُطَهِّرَكُمْ تطهيراً» . پس پيامبر خدا صلي الله عليه و آله فرمود: اى على! اين آيه در حقّ تو و دو نوه من و امامان از نسل تو نازل شد.

امام حسين عليه السلام : در ماجرايى ميان ايشان و مروان بن حكم: از من دور شو كه تو پليدى هستى و ما خاندان پاكى و پاكيزگى كه خداوند اين آيه را در حقّ ما نازل كرده است: «اِنَّما يُريدُ اللّه ُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ اَهْلَ البيتِ ويُطَهِّرَكُمْ تَطْهيراً» .