قرآن:
(إِذَا تُتْلَى عَلَيْهِمْ آيَاتُ الرَّحْمانِ خَرُّوا سُجَّدا وَبُكِيّا) .
(وَيَخِرُّونَ لِلْأَذْقَانِ يَبْكُونَ وَيَزِيدُهُمْ خُشُوعا) .

«و چون آيات خداى رحمان بر آنان تلاوت مى شد گريان به سجده مى افتادند».

«و به رو در مى افتند و مى گريند و بر خشوعشان افزوده مى شود».

رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : طُوبى لِصُورةٍ نَظَرَ اللّه ُ إلَيها تَبكي على ذَنبٍ مِن خَشيَةِ اللّه ِ عزّ وجلّ ، لَم يَطّلِعْ على ذلكَ الذَّنْبِ غَيْرُهُ .

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : خوشا چهره اى كه خداوند به آن مى نگرد در حالى كه از ترس خدا بر گناهى كه كرده و جز او كسى از آن گناه آگاه نيست، مى گريد .

نمایش منبع

منتخب میزان الحکمه