عنه عليه السلام : أفطَرَ رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله عَشِيَّةَ خَميسٍ في مَسجِدِ قُبا ، فقالَ : هَل مِن شَرابٍ ؟ فأتاهُ أوسُ بنُ خَولِيّ الأنصاريُّ بِعُسٍّ مَخيضٍ بعَسَلٍ ، فلَمّا وَضَعَهُ على فيهِ نَحّاهُ ، ثُمّ قالَ : شَرابانِ يُكتَفى بأحَدِهِما مِن صاحِبِهِ ، لا أشرَبُهُ و لا اُحَرِّمُهُ و لكنْ أتَواضَعُ للّه ِ .

امام صادق عليه السلام : رسول خدا صلى الله عليه و آله پنجشنبه شبى براى افطار در مسجد قُبا بود. فرمود: آيا نوشيدنى اى هست؟ اوس بن خولى انصارى قدحى نوشيدنى آميخته به عسل خدمت حضرت آورد. چون پيامبر آن را به دهان گذاشت (چشيد)، از نوشيدن خوددارى كرد و فرمود: اينها دو نوشيدنى است كه با يكى از آنها از ديگرى بى نيازى حاصل مى شود. من اين را نمى آشامم، ولى تحريم هم نمى كنم بلكه براى خدا فروتنى مى كنم.

نمایش منبع

میزان الحکمه ج13