24 امام صادق عليه السلام : اَمّا الْعِلَّةُ فِى الصِّيامِ لِيَسْتَوِىَ بِهِ الْغَنىُّ وَ الْفَقيرُ و ذلِكَ لاَِنَّ الْغَنىَّ لَميَكُنْ لِيَجِدَ مَسَّ الْجوعِ فَيَرْحَمَ الْفَقيرَ لاَِنَّ الْغَنىُّ كُلَّما اَرادَ شَيئا قَدَرَ عَلَيْهِ فَاَرادَ اللّه ُعَزَّوَجَلَّ اَن يُسَوّى بَينَ خَلقِهِ و اَن يُذيقَ الغَنىَّ مَسَّ الجوعِ وَ الاَ لَمِ لِيَرِقَّ عَلَى الضَّعيفِو يَرحَمَ الجائِعَ ؛

علت روزه گرفتن آن است كه به سبب آن، ثروتمند و فقير برابر شوند، زيرا ثروتمندگرسنگى را احساس نكرده، تا به فقير رحم كند، هرگاه هم چيزى را بخواهد مى تواندفراهم كند. پس خداوند خواست ميان بندگانش برابرى ايجاد كند و توانمند مزهگرسنگى و درد را بچشد تا بر ناتوان مهر بورزد و بر گرسنه ترحم كند .