31 امام سجّاد عليه السلام : اَللّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ عَلى حُسْنِ قَضائِكَ وَ بِما صَرَفْتَ عَنّى مِنْ بَلائِكَ. فَلاتَجعَلْ حَظّى مِن رَحمَتِكَ ما عَجَّلتَ لى مِن عافِيَتِكَ فَأَكونَ قَد شَقَيتُ بِما أحبَبتُ و سَعِدَغَيرى بِما كَرِهتُ... ؛

بار خدايا! سپاس تو را بر آن حسن تقديرى كه بهره من گردانيدى و آن بلا كه از مندور ساختى، پس بهره مرا از رحمتت تنها عافيتى كه اكنون بخشيده اى قرار مده، كه درنتيجه به خاطر آنچه دوست دارم (اما به صلاح من نيست) بدبخت شوم و ديگران بهخاطر آنچه دوست نمى دارم (اما صلاح من در آن است) خوشبخت گردند.