کتابخانه احادیث شیعه

27 امام على عليه السلام: إنَّ الْمُؤْمِنَ إذا أَصابَهُ السُّقْمُ ثُمَّ أَعْفاهُ اللّه ُ مِنهُ كانَ كَفّارَةً لِما مَضى مِنذُنُوبِهِ و مَوْعِظَةً لَهُ فِيما يَستَقْبِلُ، وَ إِنَّ الْمُنافِقَ إذا مَرِضَ ثُمَّ اُعفِي كانَ كَالْبَعيرِ، عَقَلَهُأهلُهُ ثُمَّ أَرْسَلُوهُ فَلَم يَدْرِ لِمَ عَقَلُوهُ و لِمَ أَرسَلُوهُ؛
هرگاه مؤمن بيمار شود سپس خداوند شفايش دهد، آن بيمارى كفّاره گناهانگذشته و پندى براى آينده اوست و منافق هرگاه مريض شود سپس سلامت يابد، مانندشترى است كه صاحبش او را بسته است و سپس رهايش كرده اند او نمى داند براى چه اورا بسته اند و براى چه رهايش كرده اند. حديث
نمایش منبع


حدیث روز

امام کاظم علیه السلام:

لَوْ اَنَّ النّاسَ قَصَدُوا فِى ‏الطَّعامِ لاَسْتـَقـامَتْ اَبـْدانـُهُمْ؛

اگر مردم در خوراک، ميانه‌روى می‌کردند، بدنهـايشان اسـتوار و سـلامت مى ‌شد.

محاسن برقى، ص 439

احادیث معصومین

حمایت از پایگاه
آمار پایگاه کتابخانه احادیث شیعه

تــعــداد كــتــابــهــا : 111

تــعــداد احــاديــث : 45456

تــعــداد تــصــاویــر : 685

تــعــداد حــدیــث روز : 3838