عنه عليه السلام ـ فِي الدّيوانِ المَنسوبِ إلَيهِ ـ :

أربَعَةٌ فِي النّاسِ مَيَّزتُهُمْ أحوالُهُم مَكشوفَةٌ ظاهِرَهْ

فَواحِدٌ دُنياهُ مَقبوضَةٌ تَتبَعُها آخِرَةٌ فاخِرَهْ

وواحِدٌ دُنياهُ مَحمودَةٌ لَيسَ لَهُ مِن بَعدِها آخِرَهْ

وواحِدٌ فازَ بِكِلتَيهِما قَد جَمَعَ الدُّنيا مَعَ الآخِرَهْ

وواحِدٌ مِن بَينِهِم ضائعٌ لَيسَ لَهُ دُنيا ولا آخِرَهْ

امام على عليه السلام ـ در ديوان منسوب به ايشان ـ :

مردم را به چهار دسته متمايز مى كنم/ كه داراى چهار حالت آشكار و نمايان اند :

يكى دستش از دنيا تهى/ امّا داراى آخرتى افتخارآميز است .

يكى دنيايش پسنديده/ امّا از آخرت ، محروم است .

يكى به هر دو رسيده/ و دنيا را با آخرت ، گِرد آورده است .

و يكى هر دو را از دست داده/ و نه دنيا دارد ، نه آخرت .

نمایش منبع

امام سجاد عليه ‏السلام:

مَنْ عَمِلَ بِما افْتَرَضَ اللّه‏ُ عَلَيْهِ فَهُـوَ مِـنْ خَيْـرِ النـاسِ؛

هر كس كه به واجبات الهى رفتار كند از بهـتريـن مـردم اسـت.

اصول كافى: ج 3، ص 128

تــعــداد كــتــابــهــا : 111

تــعــداد احــاديــث : 45456

تــعــداد تــصــاویــر : 685

تــعــداد حــدیــث روز : 3838