حديث و آيات:
ايمان و كار شايسته
الدرّ المنثور عن كعب : أجِدُ فِي التَّوراةِ : إنَّهُ لَم تَكُن مَحَبَّةٌ لِأَحَدٍ مِن أهلِ الأَرضِ حَتّى تَكونَ بَدؤُها مِنَ اللّه ِ تَعالى يُنزِلُها عَلى أهلِ الأَرضِ . ثُمَّ قَرَأتُ القُرآنَ فَوَجَدتُ فيهِ : « إِنَّ الَّذِينَ ءَامَنُواْ وَ عَمِلُواْ الصَّــلِحَـتِ سَيَجْعَلُ لَهُمُ الرَّحْمَـنُ وُدًّا » .
الدرّ المنثور ـ به نقل از كعب ـ : در تورات مى ديدم كه نوشته است : در ميان زمينيان ، هيچ محبّتى نيست ، مگر آن كه آغازش از خداوند متعال است كه آن را بر زمينيان فرود مى آورد . سپس قرآن را خواندم و ديدم كه در آن اين آيه است : «آنان كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كرده اند ، [خداى ]رحمان ، به زودى برايشان محبّتى قرار مى دهد» .