حديث و آيات: 209 ـ حكمت آفرينش انسان
قرآن:
(وَما خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالْاءِنْسَ إِلّا لِيَعْبُدُونِ) .
(وَلَوْ شَاءَ رَبُّكَ لَجَعَلَ النَّاسَ أُمَّةً وَاحِدَةً وَلَا يَزَالُونَ مُخْتَلِفِينَ * إِلّا مَنْ رَحِمَ رَبُّكَ وَلِذلِكَ خَلَقَهُمْ) .
(وَما خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالْاءِنْسَ إِلّا لِيَعْبُدُونِ) .
(وَلَوْ شَاءَ رَبُّكَ لَجَعَلَ النَّاسَ أُمَّةً وَاحِدَةً وَلَا يَزَالُونَ مُخْتَلِفِينَ * إِلّا مَنْ رَحِمَ رَبُّكَ وَلِذلِكَ خَلَقَهُمْ) .
«جن و انس را نيافريدم مگر تا مرا بپرستند».
«اگر پروردگار تو خواسته بود، بى گمان همه مردم را يك امّت مى كرد، ولى همواره گونگون خواهند بود، مگر آنهايى كه پروردگارت بر آنها رحمت آورده و آنها را براى همين بيافريده است».
الإمامُ عليٌّ عليه السلام : بتقوَى اللّه ِ اُمِرْتُم ، وللإحسانِ والطّاعةِ خُلِقْتُم .
امام على عليه السلام : شما به پرواى از خدا فرمان يافته و براى نيكوكارى و فرمانبردارى [از خدا ]آفريده شده ايد.