حديث و آيات: ه ـ اجازه خواستن براى ورود به خلوت پدر...

الكافي عن محمّد بن عليّ الحلبي : قُلتُ لِأَبي عَبدِ اللّه ِ عليه السلام : الرَّجُلُ يَستَأذِنُ عَلى أبيهِ؟ فَقالَ : نَعَم، قَد كُنتُ أستَأذِنُ عَلى أبي ولَيسَت اُمّي عِندَهُ، وإنَّما هِيَ امرَأَةُ أبي ، تُوُفِّيَت أُمِّي وأنا غُلامٌ ، وقَد يَكونُ مِن خَلوَتِهِما ما لا اُحِبُّ أن
أفجَأَهُما عَلَيهِ، ولا يُحِبّانِ ذلِكَ مِنّي، وَالسَّلامُ أصوَبُ وأحسَنُ . حديث
الكافى : به نقل از محمّد بن على حلبى ـ : به امام صادق گفتم : [آيا لازم است ]انسان براى وارد شدن بر پدرش اجازه بگيرد ؟
فرمود : «آرى . من از پدرم اجازه مى گرفتم ، در حالى كه مادرم نزد
او نبود ؛ بلكه فقط همسر پدرم بود . من ، نوجوان بودم كه مادرم درگذشت . گاهى در خلوت آنان ، چيزى بود كه دوست نداشتم در آن حالت ، يكباره بر آنان وارد شوم . آنان نيز اين را از من نمى پسنديدند . سلام كردن ، درست ترين و زيباترين [اجازه ]است .