حديث و آيات: 115. سپرى در مقابل آتش

امام سجّاد عليه السلام: وَ اَمّا حَقُّ وَلَدِكَ فَتَعْلَمَ اَ نَّهُ مِنْكَ وَ مُضافٌ اِلَيْكَ فى عاجِلِ الدُّنْيا بِخَيْرِهِ وَ شَرِّهِ وَ اَ نَّكَ مَسئولٌ عَمّا وُلّيْتَهُ مِنْ حُسْنِ الاَْدَبِ وَ الدَّلالَةِ عَلى رَبِّهِ وَ الْمَعونَةِ لَهُ عَلى طاعَتِهِ فيكَ وَ فى نَفْسِهِ فَمُثابٌ عَلى ذلِكَ وَ مُعاقَبٌ فَاَعْمَلْ فى اَمْرِهِ عَمَلَ الْمُتَزَيِّنِ بِحُسْنِ اَ ثَرِهِ عَلَيْهِ فى عاجِلِ الدُّنْيا، اَ لْمُعذِرِ اِلى رَبِّهِ فيما بَيْنَكَ وَ بَيْنَهُ، بِحُسْنِ الْقيامِ عَلَيْهِ وَ الاَْخْذِ لَهُ مَنْهُ وَ لا قُوَّةَ اِلاّ بِاللّه ِ؛ حديث
حقّ فرزند تو آن است كه بدانى او از توست و در اين جهان در نيك و بدِ خويش وابسته به توست و با تو نسبت به پرورش دادن خوب و راهنمايى كردن او به راه پروردگارش و يارى رساندن به او در اطاعت خداوند، هم درباره خودت و هم حق او، مسئول هستى و براساس اين مسئوليت پاداش مى گيرى و كيفر مى بينى، پس در كار فرزند همچون كسى عمل كن كه كارش را در اين دنيا به حسن اثر خويش آراسته مى كند و تو به سبب حسن رابطه ميان خود و او، سرپرستىِ خوبى كه از او كرده اى و نتيجه الهى كه از او گرفته اى، نزد پروردگار خويش معذور باشى و هيچ نيرو و توانى جز به خداوند نيست.