حديث و آيات: زمين
الإمامُ عليٌّ عليه السلام ـ مِن خُطبِةٍ يَصِفُ فيها قُدرَةَ اللّه ِ جلّ وَ عَلا ـ : أنشَأ الأرضَ فَأمسَكَها مِن غَيرِ اشْتِغالٍ، وَ أرسَاها علَى غَيرِ قَرَارٍ، وَ أقَامَها بغيرِ قَوَائِمَ، وَ رَفعَها بِغَيرِ دَعائِمَ، وَ حَصّنَها مِن الأوَدِ و الإعْوِجاجِ، وَ مَنَعها مِن التَّهافُتِ و الإنفِراجِ، أرسَى أوْتادَها، وَ ضَرَبَ أسْدَادَها ، و اسْتَفَاضَ عُيونَها ، و خَدَّ أوْدِيتَها، فَلم يَهِن ما بَنَاهُ، و لا ضَعُفَ ما قَوَّاهُ .
امام على عليه السلام ـ در خطبه اى كه قدرت خداوند را توصيف نموده ـ فرمود : زمين را ايجاد كرد ، و آن را بدون درد سر نگاه داشت و آن را بر جايى بدون آرامش استوار كرد ، و بدون پايه برپا داشت ، و بى هيچ ستونى آن را برافراشت ، و آن را از كجى نگاه داشت ، و آن را از افتادن و شكافته شدن باز داشت . ميخهاى آن را محكم و سدّهايش را نصب كرد و چشمه هايش را جارى ساخت و رودبارهايش را شكافت . پس آنچه ساخت ، سست نشد و آنچه را نيرومند كرد ، ضعيف نگشت .