حديث و آيات: آنچه «قيام نكردن» را روا مى دارد
الكافي : ـ الإمامُ الصّادقُ عليه السلام لسدير ـ : و اللّه ِ يا سَديرُ ، لَو كانَ لي شِيعةٌ بِعَدَدِ هذهِ الجِداءِ ما وَسِعَني القُعودُ. [ قال سدير:] نَزَلْنا و صَلَّيْنا، فلَمّا فَرَغْنا مِنَ الصَّلاةِ عَطَفْتُ علَى الجِداءِ، فعَدَدْتُها فإذا هِيَ سَبْعَةَ عَشَرَ .
الكافى : ـ امام صادق عليه السلام به سدير فرمود ـ : اى سدير! به خدا قسم اگر تعداد شيعيانم به اندازه اين بزغاله ها بود خوددارى از قيام برايم روا نبود. [سدير گويد:] فرود آمديم و نماز گزارديم و چون از نماز فارغ شديم، بزغاله ها را نگاه كردم و شمردم، آنها هفده رأس بودند.