حديث و آيات: توبه گران
الإمامُ زينُ العابدينَ عليه السلام ـ في مُناجاتِه ـ : و اجعَلْنا مِن الّذينَ غَرَسُوا أشْجَارَ الخَطايا نُصْبَ رَوامِقِ القلوبِ ، و سَقَوها مِن ماءِ التّوبَةِ ، حتّى أثْمَرَتْ لَهُم ثَمَرَ النَّدامَةِ ، فأطْلَعْتَهُم على سُتورِ خَفِيّاتِ العُلى ، و أرْوَيْتَهم (آمَنْتَهم) المَخاوِفَ و الأحْزانَ ··· فأبْصَروا جَسِيمَ الفِطْنَةِ ، و لَبِسُوا ثَوبَ الخِدْمَةِ .
امام زين العابدين عليه السلام ـ در مناجاتش ـ گفت : بار خدايا ! بر محمّد و دودمانش درود فرست و ما را از كسانى قرار ده كه
درختهاى گناهان را در برابر ديدگان دل خود نشاندند و با آب توبه آبيارى شان كردند، تا آن كه ميوه پشيمانى برايشان به بار آورْد. در نتيجه ، ايشان را از نهان هاى عالم بالا آگاه ساختى و از ترسها و اندوهها ايمنشان گردانيدى ··· پس، به هوشيارى بزرگى دست يافتند و جامه خدمت گزارى به تن كردند.