حديث و آيات: حرمت حرم
عنه عليه السلام ـ أيضا ـ : إنْ سَرَقَ سارِقٌ بغَيرِ مَكّةَ أو جَنى جِنايَةً على نَفْسِهِ فَفَرَّ إلى مَكّةَ ، لَم يُؤخَذْ ما دامَ في الحَرَمِ حتّى يَخْرُجَ مِنهُ ، و لكنْ يُمْنَعُ مِن السُّـوقِ ، فـلا يُبايَـعُ و لا يُجـالَسُ حتّى يَخْـرُجَ مِنهُ فيُؤخَذَ ، و إنْ أحْدَثَ في الحـَرَمِ ذلـكَ الحـَدثَ اُخِـذَ فيـهِ .
امام صادق عليه السلام ـ همچنين در تفسير آيه مذكور ـ فرمود : اگر سارقى در جاى ديگرى غير از مكّه دزدى كند، يا نسبت به خود مرتكب جنايتى شود و به مكّه بگريزد، تا زمانى كه در حرم هست نبايد او را دستگير كرد مگر از آن جا خارج شود، اما از رفتنش به بازار بايد جلوگيرى شود و كسى با او خريد و فروش و مجالست نكند تا از حرم خارج گردد آن گاه دستگير مى شود. اما اگر آن كار (خلاف)را در حرم كرده باشد، بايد او را دستگير كرد.