حديث و آيات: جنگ، نيرنگ است

تفسير القمّي :في غَزوةِ الأحزابِ ، في كلامٍ جَرى بينَ عليٍّ عليه السلام و عَمرِو بنِ عَبدِوَدٍّ ··· فقالَ لَهُ عليٌّ: يا عَمرُو ، أ مَا كفـاكَ أنّي بارَزْتُـكَ و أنتَ فارِسُ العَرَبِ حتّى اسْتَعَنْتَ علَيَّ بظَهيرٍ ؟ فالْتَفتَ عَمرٌو إلى خَلْفِه فضَربَهُ أميرُ المؤمنينَ عليه السلام مُسْرِعا على ساقَيهِ قطعهما جَميعا، و ارْتَفَعَت بَينَهُما عَجاجَةٌ ··· و أقبلَ إلى رسولِ اللّه ِ صلى الله عليه و آله تَسيلُ على رأسِهِ مِن ضَرْبةِ عَمرٍو، و سَيفُهُ يَقْطُرُ مِنهُ الدّمُ ··· فقالَ رسولُ اللّه ِ: يا عليُّ ، ماكَرْتَهُ ؟ قالَ: نَعَم يا رسولَ اللّه ِ ، الحَربُ خَديعَةٌ .حديث
تفسير القمّى:در جنگ احزاب ميان على عليه السلام و عمرو بن عبدود سخنانى گذشت ··· على عليه السلام به او فرمود: اى عمرو ! [در بزدلى تو] همين بس نيست كه من به جنگ تن به تن با تو آمده ام و تو كه شهسوار عربى با خودت كمك آورده اى ؟ عمرو برگشت كه پشت سرش را نگاه كند امير المؤمنين عليه السلام بيدرنگ چنان ضربتى بر دو ساق پاى او فرود آورد كه از پيكرش جدا شدند و گرد و غبارى به هوا برخاست ··· آن حضرت در حالى كه بر اثر ضربت عمرو خون از فرقش مى ريخت و از شمشيرش نيز خون مى چكيد، نزد رسول خدا صلى الله عليه و آله برگشت ··· رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود : اى على ! فريبش دادى ؟ عرض كرد : آرى ، اى رسول خدا ! جنگ، نيرنگ است .