حديث و آيات: وجوب فرو گذاشتن شبهه ها

عنه عليه السلام ـ مِن كتابٍ لَهُ إلى عُثمانَ بنِ حُنَيفٍ عامِلِهِ على البصرةِ ـ : أمّا بعدُ يا بنَ حُنَيفٍ فقد بَلَغَني أنَّ رَجُلاً مِن فِتيَةِ أهلِ البصرةِ دَعاكَ إلى مَأدَبَةٍ ، فَأسرَعتَ إلَيها ··· فانظُرْ إلى ما تَقضِمُهُ مِن هذا المَقضَمِ ، فَما اشتَبَهَ علَيكَ عِلمُهُ فالفِظْهُ ، و ما أيقَنتَ بِطِيبِ وُجُوهِهِ فَنَلْ مِنهُ .حديث
امام على عليه السلام ـ در نامه اى به عثمان بن حنيف ، كارگزار خود در بصره ـ نوشت : اما بعد ، اى پسر حنيف! به من خبر رسيده كه مردى از جوانان بصره تو را به وليمه اى دعوت كرده و تو به آن شتافته اى . . . پس ، بنگر كه بر سر اين سفره بر چه غذايى دندان مى نهى ، آنچه را كه حلال و حرامش بر تو آشكار نيست ، از دهان بيرون افكن و آنچه را به پاكىِ راههاىِ فراهم آوردنش يقين دارى، بخور .