حديث و آيات: كسى كه عزّت و ذلّت به دست اوست
الإمامُ الصّادقُ عليه السلام ـ في قولِهِ تَعالى : «قُل اللّهُمَّ مالِكَ المُلكِ . . .» لَمّا سُئلَ عَن بَني اُمَيَّةَ ، آتاهُمُ اللّه ُ المُلكَ ـ : لَيسَ حَيثُ تَذهَبُ إلَيهِ ، إنَّ اللّه َ عَزَّ و جلَّ آتانا المُلكَ و أخَذَتهُ بَنو اُمَيَّةَ ؛ بِمَنزِلَةِ الرَّجُلِ يَكونُ لَهُ الثَّوبُ فيَأخُذُهُ الآخَرُ ، فلَيسَ هُوَ لِلّذي أخَذَهُ .
امام صادق عليه السلام ـ درباره آيه «بگو: اى پروردگار دارنده مُلك···» و در پاسخ به اين پرسش كه آيا خداوند به بنى اميّه مُلك و شهريارى داد ـ فرمود : چنان نيست كه تو فكر مى كنى. [بلكه ]خداوند عزّ و جلّ مُلك و حكومت را به ما داد اما بنى اميّه آن را گرفتند. مانند اين كه كسى جامه اى داشته باشد و ديگرى آن را از او [به زور ]بگيرد. اين جامه از آنِ كسى نيست كه آن را [به زور ]گرفته است.