حديث و آيات: ميراث دانش
عنه صلى الله عليه و آله ـ لَمّا قَرَأ «هَلْ أتى ···» حَتّى خَتَمَها ـ : إنّي أرى مالا تَرَونَ ، و أسمَعُ ما لا
تَسمَعونَ ، أطَّتِ السَّماءُ و حُقَّ لَها أن تَئطَّ ، ما فيها مَوضِعُ قَدَمٍ إلاّ مَلَكٌ واضِعٌ جَبهَتَهُ ساجِدا للّه ِِ ، وَ اللّه ِ لَو تَعلَمونَ ما أعلَمُ لَضَحِكتُم قَليلاً و لَبَكَيتُم كَثيرا ، و ما تَلَذَّذتُم بِالنِّساءِ عَلَى الفُرُشِ ، و لَخَرَجتُم إلَى الصُّعُداتِ تَجأرونَ إلَى اللّه ِ .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ـ چون سوره «هل اتى···» را تا پايان آن خواند ـ فرمود : من چيزى را مى بينم كه شما نمى بينيد و چيزى را
مى شنوم كه شما نمى شنويد. آسمان ناليد و به جاست كه بنالد؛ زيرا در آن هيچ جايگاهى نيست جز اين كه فرشته اى در آن جا سر به سجده خدا نهاده است. به خدا سوگند اگر آنچه را من مى دانم شما بدانيد، كم بخنديد و بسيار بگرييد و از زنان در بسترها كام نجوييد و سر به بيابانها گذاريد و به درگاه خدا زارى و شيون كنيد.