حديث و آيات: جبران خوبى با خوبى

عنه عليه السلام ـ في قَولِه تَعالى : «هَلْ جَزاءُ الإحْسانِ إلاّ الإحْسانُ» ـ : جَرَت في المُؤمِنِ و الكافِرِ و البَرِّ و الفاجِرِ ، مَن صُنِعَ إلَيهِ مَعروفٌ فعَلَيهِ أن يُكافِئَ بهِ ، و لَيسَتِ المُكافَأةُ أن تَصنَعَ كما صَنَعَ حتّى تَرى فَضلَكَ ، فإن صَنَعتَ كما صَنَعَ فلَهُ الفَضلُ بِالابتِداءِ .حديث
امام كاظم عليه السلام ـ درباره آيه «آيا سزاى نيكى جز نيكى است؟» ـ فرمود : اين آيه درباره مؤمن و كافر و نيك و بد جارى است. به هر كس خوبى شود، بايد آن را پاداش دهد. پاداش دادن، اين نيست كه همان احسانى را كنى كه او كرده است، مگر اين كه برترى خود را نشان دهى؛ زيرا اگر همان را كنى كه او كرده است، به سبب اين كه آغازگر احسان مى باشد، برترى از آنِ اوست.