حديث و آيات: كسى كه انفاقش پذيرفته نمى شود

الإمامُ الباقرُ عليه السلام ـ لَمّا سُئلَ عن قولهِ تعالى : «و لا تَيَمَّمُوا الخَبيثَ مِنْهُ تُنْفِقونَ» ـ : كانَ النّاسُ حينَ أسلَموا عِندَهُم مَكاسِبُ مِن الرِّبا و مِن أموالٍ خَبيثَةٍ ، فكانَ الرّجُلُ يَتعَمَّدُها مِن بَينِ مالِهِ فتَصَدّقَ بها ، فنهاهُمُ اللّه ُ عَن ذلكَ، و إنّ الصَّدَقَةَ لا تَصلُحُ إلاّ مِن كَسبٍ طَيِّبٍ .حديث
امام باقر عليه السلام ـ در پاسخ به سؤال از آيه «و لا تيمّموا الخبيث منه تنفقون ؛ و در پى ناپاك آن نرويد كه از آن انفاق كنيد» ـ فرمود : مردم زمانى كه اسلام آوردند درآمدهايى از ربا و اموال حرام در اختيار داشتند و افراد به سراغ اين درآمدها در بين دارايى هاى خود مى رفتند و آنها را صدقه مى دادند، اما خداوند آنان را از اين كار نهى فرمود؛ چرا كه صدقه دادن جز از درآمد پاك و حلال درست نيست.