حديث و آيات: 9. عدل الهي

28 امام على عليه السلام : ما اَعْجَبَ هذَا الاِْنْسانَ مَسرورٌ بِدَرْكِ ما لَمْ يَكُنْ لِيَفوتَهُ ، مَحزونٌ عَلىفَوتِ ما لَمْ يَكُنْ لِيُدْرِكَهُ ، وَ لَوْ اَ نَّهُ فَكَّرَ لاََبْصَرَ وَ عَلِمَ اَ نَّهُ مُدَبَّرٌ ، وَ اَنَّ الرِّزقَ عَلَيْهِ مُقَدَّرٌ ،وَ لاَقْتَصَرَ عَلى ما تَيَسَّرَ ، وَ لَم يَتَعَرَّض لِما تَعَسَّرَ ؛
چه تعجب آور است اين انسان! با رسيدن به چيزى كه از دستش نمى رفت، خوشحالمى شود و براى از دست دادن چيزى كه به آن نمى رسد، ناراحت مى شود، در صورتى كهاگر فكر مى كرد، مى فهميد و مى دانست كه كارش برنامه ريزى شده است و روزى برايشتقدير شده است و در نتيجه به آنچه آسان به دستش مى رسد، اكتفا مى كرد و آنچه را كهسخت به دست مى آيد، دنبال نمى نمود. حديث