حديث و آيات: اهل ذكر

اِبنُ بُكَيرٍ عَن حَمزَةَ بنِ مُحَمَّدٍ الطَيّارِ أنَّهُ عَرَضَ عَلى أبي عَبدِ اللّه ِ عليه السلامبَعضَ خُطَبِ أبيهِ ، حَتّى إذا بَلَغَ مَوضِعًا مِنها قالَ لَهُ : كُفَّ واسكُت ، ثُمَّ قالَ أبو عَبدِ اللّه عليه السلام : لا يَسَعُكُم فيما يَنزِلُ بِكُم مِمّا لا تَعلَمونَ إلاّ الكَفُّ عَنهُ والتَّثَبُّتُ والرَّدُّ إلى أئِمَّةِ الهُدى حَتّى يَحمِلوكُم فيهِ عَلَى القَصدِ ، ويَجلوا عَنكُم فيهِ العَمى ، ويُعَرِّفوكُم فيهِ الحَقَّ ، قالَ اللّه ُ تَعالى : «فَاسأَلوا أهلَ الذِّكرِ إن كُنتُم لا تَعلَمونَ حديث » .
ابن بكير از حمزة بن محمّد طيّار نقل مى كند كه يكى از خطبه هاى پدر امام صادق را بر ايشان عرضه كرد تا آن كه به بخشى از آن خطبه رسيد. امام فرمود: بايست و خاموش باش و سپس فرمود: شما را در آن چه برايتان نازل شده و از آن آگاهى نداريد نرسد مگر دست شستن و درنگ و باز گردانيدن آن به امامان هدايت، تا شما را در آن به راه راست وادارند و نابينايى از شما برگيرند و حقّ را در آن به شما بشناسانند. خداوند مى فرمايد: «فاسْأَلُوا اَهْلَ الذِّكر اِنْ كُنْتُمْ لا تَعْلَمُونَ» .