الإمامُ الكاظمُ عليه السلام ـ في وصيَّتِهِ لهِشامٍ ـ : يا هِشامُ ، بِئسَ العَبدُ عَبدٌ يكونُ ذا وَجهَينِ و ذا لِسانَينِ ، يُطري أخاهُ إذا شاهَدَهُ ، و يأكُلُهُ إذا غابَ عَنهُ ، إن اُعطِيَ حَسَدَهُ ، و إنِ ابتُلِيَ خَذَلَهُ .
امام كاظم عليه السلام ـ در سفارش خود به هشام ـ فرمود : اى هشام! چه بد بنده اى است آن بنده اى كه دو رو و دو زبان باشد، در حضور برادرش او را بستايد و در غيابش از وى بد گويد، اگر نعمتى به او داده شود بر وى حسد ورزد و اگر گرفتار آيد تنهايش گذارد.