اهل‏بيت عليهم‏السلام و كار و تلاش

عَنْ أبىالْحَسَنِ عليه السلام قالَ: ... رَسُولُ اللّه ِ وَ أميُرالمُؤْمِنينَ وَ آبائى عليهم السلام كُلُّهُمْ كانُوا قَد عَمِلُوا بِأيْديِهِمْ وَ هُوَ مِنْ عَمَلِ النَّبيّينَ وَ الْمُرْسَلينَ وَ الْأوْصياءِ وَ الصّالحِينَ. حديث
از امام هفتم نقل شده كه فرمود: رسول خدا و اميرمؤمنان و پدرانم عليهم السلام همگى با دستان خود كار مى كردند و آن روش پيامبران و فرستادگان الهى و جانشينان آنان و افراد شايسته است.
برو كار مى كن مگو چيست كار
كه سرمايه جاودانى است كار
كار و تلاش در زندگى عبادت است. كار براى تأمين معاش، انسان را از ديگران بى نياز مى سازد و آنكه كار مى كند و از دسترنج خود زندگى اش را تأمين مى كند، عزيز و محترم مى شود. بيكارى و كَلّ بر جامعه بودن عار و ننگ است. به قول سعدى:

هر كه نان از عمل خويش خورد
منّت از حاتم طائى نبرد