مَن نَظَرَ إلى أخيهِ يَعمَلُ الخَطيئَةَ ولَم يُحَذِّرهُ عاقِبَتَها حَتّى أحاطَت بِهِ فَلايَأمَن أن يَكونَ قَد شَرِكَ في إثمِهِ؛
هر كه ببيند برادرش خطايى مى كند و او را از سرانجامش برحذر ندارد تا گناه او را فرا گيرد ، از شركت در گناه او برى (و ايمن) نيست.