قســمت
قالَ لُقمانُ :
يا بُنَىَّ، اِن اِحْتَجْتَ اِلى السُّلْطانِ فَلا تُكْثِرِ الالحاحَ عَلَيْهِ وَ لا تَطْلُبْ حاجَتَكَ مِنْهُ اِلاّ فِى مَواضِعِ الطَّلَبِ وَذلِكَ حِيْنَ الرِّضا وَ طِيْبِ النَّفْسِ وَ لا تَضْجَرَنَّ بِطَلَبِ حاجَةٍ فَاِنّ قَضَاءَها بِيَدِ اللّه ِ وَ لَها اَوْقاتٌ وَ لكِنِ ارْغَبْ اِلَى اللّه ِ وَسَلْهُ وَ حَرَّكْ اَصابِعَكَ اِلَيْهِ…
لقمان حکيم:فرزندم! اگر به پادشاه محتاج شدى، نزد او پافشارى مكن و از او، مگر در وقت نياز، چيزى طلب مكن و اين، هنگام رضايت و آرامش جان است و خودت را به حاجت خواهى خسته مكن زيرا انجام آن به دست خداست و براى آن زمان هايى است. ولى به سوى خدا اشتياق پيدا كن، از او درخواست كن و انگشتانت را به سوى او حركت بده.
رزق اگر چند بى گمان برسد
شرط عقل است جستن از درها
ورچه كس بى اَجَل نخواهد مرد
تو مرو در دهان اژدرها
(سعدى)
شرط عقل است جستن از درها
ورچه كس بى اَجَل نخواهد مرد
تو مرو در دهان اژدرها
(سعدى)