حديث و آيات: و ـ جاهلان

عنه عليه السلام ـ لِرَجُلٍ و كَرِهَ لَهُ صُحبَةَ رَجُلٍ رَهِقٍ ـ :

[فَ] لا تَصحَب أخَا الجَهلِ و إيّاكَ و إيّاهُ

فَكَم مِن جاهِلٍ أردىحَليما حينَ آخاهُ

يُقاسُ المَرءُ بِالمَرءِإذا ما هُوَ ماشاهُ

ولِلشَّيءِ مِنَ الشَّيءِمَقاييسُ و أشباهُ

[قِياسُ النَّعلِ بِالنَّعلِإذا ما هُوَ حاذاهُ]

ولِلقَلبِ عَلَى القَلب
دَليلٌ حينَ تَلقاهُ

امام على عليه السلام ـ به مردى كه دوست شدنش را با مردى سبكْ عقل خوش نداشت ـ :

با جاهل ، مصاحبت مكن /
از او برحذرت مى دارم .

چه بسيار جاهلى كه چون /
با شخصى بردبار دوستى كرد ، او را هلاك ساخت .

انسان با كسى كه با او همگام است /
سنجيده مى شود .

براى هر چيز ، سنجه /
و همانندى در چيزهاى ديگر است .

نعل را با نعل مى سنجند /
چون همسوى با آن باشد .

و دل را به دل ، راهنمايى است /
چون ببيندش .

نمایش منبع

امام علی علیه السلام:

إِنَّ حَوائِجَ النّاسِ إِلَيْكُمْ نِعْمَةٌ مِنَ اللّه‏ِ عَلَيكُمْ فَاغْتَنِمُوه؛

نيازهاى مردم به شما، نعمتى از سوى خداوند بر شماست، پس آنها را غنيمت شماريد.

غررالحكم: ج2، ص537

تــعــداد كــتــابــهــا : 111

تــعــداد احــاديــث : 45456

تــعــداد تــصــاویــر : 3838

تــعــداد حــدیــث روز : 685