حديث و آيات: دعاى بسيار

قرآن:
«إِنَّ إِبْرَ هِيمَ لَأَوَّ هٌ حَلِيمٌ » .
«إِنَّ إِبْرَ هِيمَ لَحَلِيمٌ أَوَّ هٌ مُّنِيبٌ » .

«به راستى كه ابراهيم ، «اَوّاه (بسيار آه كشنده به ياد خدا)» و بردبار بود»

«به راستى كه ابراهيم ، بردبار ، «اَوّاه (بسيار آه كشنده به ياد خدا)» و انابه كننده بود»

. الإمام الباقر عليه السلام : ـ في قَولِهِ تَعالى «إِنَّ إِبْرَ هِيمَ لَأَوَّ هٌ حَلِيمٌ » ـ : الأَوّاهُ هُوَ لدَّعّاءُ .

امام باقر عليه السلام ـ درباره تفسير كلمه «اَوّاه» : ـ «به راستى كه ابراهيم ، اَوّاه و بردبار بود» : يعنى بسيار دعا كننده بود .

نمایش منبع

امام علی عليه ‏السلام:

ثَلاثُ عَلاماتٍ لِلْمُرائى: يَنْشِطُ اِذا رَأىَ النّاسَ وَ يَكْسِلُ اِذا كانَ وَحْدَهُ وَ يُحِبُّ اَنْ يُحْمَدَ فِى جَميعِ اُمُورِهِ؛

رياكار را سه نشانه است: هرگاه مردم را ببيند، به نشاط مى‏‌آيد، هرگاه تنهاست، بى‌حال و تنبل است، و دوست دارد كه در همه كارهايش، او را ستايش كنند.

اصول كافى: ج 2، ص 295

تــعــداد كــتــابــهــا : 111

تــعــداد احــاديــث : 45456

تــعــداد تــصــاویــر : 3838

تــعــداد حــدیــث روز : 685