حديث و آيات: 140. تصفيه كن، زلال شوى

امام على عليه السلام: اَلتَّوْبَةُ نَدَمٌ بِالْقَلْبِ وَ اسْتِغْفارٌ بِاللِّسانِ وَ تَرْكٌ بِالْجَوارِحِ وَ اِضْمارُ اَنْ لايَعودَ؛

توبه، پشيمانى با دل است و آمرزش خواهى با زبان و ترك گناه در عمل و مصمّم شدن بر تكرار نكردن آن.

نمایش منبع

امام علی عليه ‏السلام:

ثَلاثُ عَلاماتٍ لِلْمُرائى: يَنْشِطُ اِذا رَأىَ النّاسَ وَ يَكْسِلُ اِذا كانَ وَحْدَهُ وَ يُحِبُّ اَنْ يُحْمَدَ فِى جَميعِ اُمُورِهِ؛

رياكار را سه نشانه است: هرگاه مردم را ببيند، به نشاط مى‏‌آيد، هرگاه تنهاست، بى‌حال و تنبل است، و دوست دارد كه در همه كارهايش، او را ستايش كنند.

اصول كافى: ج 2، ص 295

تــعــداد كــتــابــهــا : 111

تــعــداد احــاديــث : 45456

تــعــداد تــصــاویــر : 3838

تــعــداد حــدیــث روز : 685