حديث و آيات: 169. نا اميدى، بزرگ ترين گناه

امام على عليه السلام: لا تُو?ِسْ مُذْنِبا؛ فَكَمْ مِنْ عاكِفٍ عَلى ذَ نْبِهِ خُتِمَ لَهُ بِخَيْرٍ، وَ كَمْ مِنْ مُقْبِلٍ عَلى عَمَلِهِ مُفْسِدٌ فى آخِرِ عُمُرِهِ صائرٌ اِلَى النّارِ نَعوذُ بِاللّه ِ مِنْها؛

هيچ گنهكارى را نا اميد مكن! چه بَسا كسى كه عمرى گناه كرده، عاقبت به خير شده است و چه بَسا كسى كه عمرى اهل عمل صالح بوده، در پايان عمرش فاسد شده و راهىِ جهنّم گرديده است ـ كه از آتش آن، به خدا پناه مى بريم ـ .

نمایش منبع

بازگشت به : 169. نا اميدى، بزرگ ترين گناه

امام حسین علیه السلام:

إنَّ النّاسَ عَبيدُ الدُّنيا، وَ الدّينُ لَعقٌ عَلى ألسِنَتِهِم يَحوطونَهُ ما دَرَّت مَعايِشُهُم، فَإِذا مُحِّصوا بِالبَلاءِ قَلَّ الدَّيّانونَ؛

مردم، بنده دنيايند و به ظاهر، دم از دين مى‏‌زنند و تا زمانى كه زندگی‏شان تأمين شود، از آن دفاع می‌كنند؛ امّا چون در بوته آزمايش قرار گيرند، ديندارانْ اندک‏‌اند.

تحف العقول، ص245

ادامــه »

:: دسته بندي احاديث بر اساس نام معصوم(ع) ::

ادامــه »

تــعــداد كــتــابــهــا : 111

تــعــداد احــاديــث : 45456

تــعــداد تــصــاویــر : 3838

تــعــداد حــدیــث روز : 685