حديث و آيات: دشوارى به دست آوردن خشنودىمردم

الإمامُ الصّادقُ عليه السلام ـ لَمّا شَكا عَلقَمَةُ إلَيهِ مِن ألسِنَةِ الناسِ ـ : إنَّ رِضا الناسِ لا يُملَكُ و ألسِنَتَهُم لا تُضبَطُ ، فكيفَ تَسلَمُونَ ممّا لَم يَسلَمْ مِنهُ أنبياءُ اللّه ِ و رُسُلُهُ و حُجَجُهُ عليهم السلام ؟! ··· أ لم يَنسُبُوا نَبِيَّنا محمّداً صلى الله عليه و آله إلى أنّهُ شاعِرٌ مَجنونٌ؟! ··· و ما قالوا في الأوصياءِ عليهم السلام أكثَرُ مِن ذلكَ ··· إنّ الألسِنَةَ التي تَتَناوَلُ ذاتَ اللّه ِ تعالى ذِكرُهُ بما لا يَلِيقُ بذاتِهِ كَيف تُحبَسُ عن تَناوُلِكُم بما تَكرَهُونَهُ ؟! .

امام صادق عليه السلام ـ آنگاه كه علقمه نزد ايشان از زبان مردم گله و شكايت كرد ـ فرمود : همانا خشنودى مردم را نمى توان به دست آورد و جلو زبانهايشان را نمى توان گرفت ؛ چگونه در امان مانيد از چيزى (زبان مردم) كه پيامبران و فرستادگان و حجّتهاى خدا عليهم السلام از آن در امان نماندند . . .؟
مگر به پيامبر ما محمّد صلى الله عليه و آله نسبت شاعرى و ديوانگى ندادند . . . و بيش از اينها درباره اوصيا نگفتند . . . زبانهايى كه درباره خداوند متعال سخنانى مى گويند كه شايسته ذات او نيست، چگونه از اظهار سخنانى كه شما ناخوش مى داريد خوددارى مى كنند؟

نمایش منبع

بازگشت به : دشوارى به دست آوردن خشنودىمردم