کتابخانه احادیث شیعه

حديث و آيات: لعنت

الإمامُ الباقرُ عليه السلام : إنّ اللَّعنَةَ إذا خَرَجَت مِن صاحِبِها تَرَدَّدَت بَينَهُ و بَينَ الّذي يُلعَنُ ، فإن وَجَدَتْ مَساغا و إلاّ عادَت إلى صاحِبِها و كانَ أحَقَّ بها ، فاحذَروا أن تَلعَنوا مؤمنا فيَحِلَّ بِكُم .حديث
امام باقر عليه السلام : چون لعنت از دهان لعنتگر بيرون آيد ميان او و كسى كه لعنت شده است، مردد مى ماند؛ اگر راه و مجوّزى [براى رفتن به سوى لعنت شده ]نيافت به سوى لعنت كننده برمى گردد كه او به آن سزاوارتر است. پس، از لعنت كردن مؤمن بپرهيزيد، كه به خودتان برمى گردد.
نمایش منبع


حدیث روز

امام جواد علیه السلام:

اَلْمُؤمِنُ يَحْتاجُ اِلى تَوْفيقٍ مِنَ اللّه‏ِ وَ واعِظٍ مِنْ نَفْسِهِ وَ قَبُولٍ مِمَّنْ يَنْصَحُهُ؛

مـؤمن [به سه چـيز] مـحتاج است: توفيق الهى، كه كارها را بخوبى به پيش ببرد؛ واعظ درونى كه هر لحظه او را پند و انذار دهد؛ پذيرش نصحيت از كسى كه او را پند مى ‏دهد.

تحف العقول، ص 729

احادیث معصومین

حمایت از پایگاه
آمار پایگاه کتابخانه احادیث شیعه

تــعــداد كــتــابــهــا : 111

تــعــداد احــاديــث : 45456

تــعــداد تــصــاویــر : 685

تــعــداد حــدیــث روز : 3838