حديث و آيات: گفتار و كردار بيهوده

تفسيرِ القُمّيِّ ـ في قولهِ تعالى: «في جَنَّةٍ عالِيَةٍ * لا تَسْمَعُ فِيها لاغِيَةً» . ـ : الهَزلُ و الكِذبُ .

تفسير القمى ـ در ذيل آيه «در بهشتى برين كه در آن سخن لاغيه نشنوند» ـ : [مقصود از لاغيه و لغو ]شوخى و دروغ است.

نمایش منبع

امام علی عليه ‏السلام:

ثَلاثُ عَلاماتٍ لِلْمُرائى: يَنْشِطُ اِذا رَأىَ النّاسَ وَ يَكْسِلُ اِذا كانَ وَحْدَهُ وَ يُحِبُّ اَنْ يُحْمَدَ فِى جَميعِ اُمُورِهِ؛

رياكار را سه نشانه است: هرگاه مردم را ببيند، به نشاط مى‏‌آيد، هرگاه تنهاست، بى‌حال و تنبل است، و دوست دارد كه در همه كارهايش، او را ستايش كنند.

اصول كافى: ج 2، ص 295

تــعــداد كــتــابــهــا : 111

تــعــداد احــاديــث : 45456

تــعــداد تــصــاویــر : 3838

تــعــداد حــدیــث روز : 685