حكمت نامه لقمان

البداية والنهاية ـ به نقل از سَرىّ بن يحيى ـ : لقمان به پسرش گفت: «اى پسرم! حكمت، بينوايان را در جايگاه هاى پادشاهان مى نشانَد» .

روضة الواعظين:لقمان به پسرش گفت: «اى پسرم! با دانشمندان ، همنشين باش و با زانو زدن در ميان آنها ، جايشان را تنگ كن؛ زيرا خداوند عز و جل با نور حكمت ، دل ها را زنده مى كند ، چنان كه زمين را با باران فراوانِ آسمان ، حيات مى بخشد» .

تنبيه الخواطر ـ درباره آنچه لقمان عليه السلام به پسرش گفت ـ : صيقل و روشنىِ دل ها ، با شنيدن حكمت است و تشنگىِ آن ، با ملامت و سستى است .

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :لقمان به پسرش گفت: «اى پسرم! در مجالس دانشمندان حضور داشته باش، و سخنان حكيمان را بشنو؛ زيرا خداوند دلِ مرده را با نور حكمت ، زنده مى كند ؛ چنان كه زمينِ مرده را با آب باران حيات مى بخشد» .

أعلام الدين:لقمان به پسرش گفت: «اى پسرم! همراه دانشمندان باش و به آنان نزديك شو و همنشينشان باش و آنان را در خانه هايشان ديدار كن ؛ شايد به آنان مشابهت پيدا كنى و از آنان به شمار آيى . و با صالحانشان بنشين ؛ چه بسا رحمت خداوند به آنان برسد و تو نيز در ميانشان باشى ، هر چند كه بدكار بوده باشى» .

إرشاد القلوب ـ از سفارش لقمان عليه السلام به پسرش ـ : هر كس با دانشمندان همنشينى كند ، بهره مند مى گردد.

تنبيه الخواطر :لقمان گفت : «به راستى كه اگر حكيم تو را بزند و رنجيده شوى، بهتر از اين است كه نادان تو را با روغن خوش بو بمالد» .