دوستي در قرآن و حديث

امام على عليه السلام : كسى كه از دوستانش جدا شده باشد ، زندگى ندارد .

امام على عليه السلام : سه چيز ، سوزنده و كُشنده است : فقرِ پس از دولتمندى ، خوارى پس از عزّت و از دست دادن دوستان .

امام على عليه السلام : سه چيز توان فرساست : از دست دادن دوستان ، فقر در غربت و ادامه يافتن سختى .

امام على عليه السلام : از دست دادن دوستان ، غربت است .

امام على عليه السلام ـ در وصيّت خويش به امام حسن عليه السلام ـ : غريب ، كسى است كه دوستى ندارد .

امام على عليه السلام : هر كس برادرى خدايى را از دست بدهد ، گويى شريف ترين عضو خود را از دست داده است .

امام على عليه السلام : از دست دادنى كه موجب بيمارى مى شود ، از دست دادنِ دوستان است .

امام صادق عليه السلام : پنج تن خواب ندارند : آن كه در پى ريختن خونى است؛ شخص بسيار دولتمندى كه امينى ندارد ؛ آن كه براى به چنگ آوردن متاع دنيا ، ميان مردم به باطل و بهتان سخن مى گويد ؛ آن كه ناگزير از پرداخت مالى فراوان است و هيچ مالى ندارد ؛ و دوستدارى كه در آستانه جدايى دوست خود است.

امام على عليه السلام ـ در حكمت هاى منسوب به ايشان ـ : افراد شريف را با هجران ، كيفر مى دهند ، نه با حرمان [از عطا] .

امام على عليه السلام ـ در ديوان منسوب به ايشان ـ :
شب هاى هجران را دوست دارم ، نه اين كه بدانها شادمان باشم/
بلكه به آرزوى آن كه روزگار ، پس از آن ، [ايّامِ ]وصال را برساند .
ايّام وصال را ناخوش مى دارم ؛ زيرا/
مى بينم كه همه چيز ، در آستانه زوال است .