چهل حدیث « بهداشت و تندرستی »
مقدمه
«يا بَنى آدَمَ خُذُوا زينَتَكُمْ عِندَ كُلِّ مَسجِدٍ وَكُلُوا وَاشرَبُوا وَلاتُسْرِفُوا إنَّهُ لايُحِبُ المُسْرِفينَ»

اى فرزندان آدم!
زينت (معنوى و مادى) خود را به هنگام رفتن به مسجد با خودبرداريد، و بخوريد و بياشاميد واسراف نكنيد، كه خداوند مسرفان را دوست نمى دارد.
انسان داراى روح و جسم است. خداوند مهربان و خالق هستى براى هر دو جنبه انسان، برنامه ريزى كرده است و اراده كرده كه انسان از هر دو جهت سالم و پاك و پاكيزه باشد و در هر دو بعد دشد كند.
از اينرو از آنچه براى روح و جسم زيان آور بوده دستور داده تا پرهيز كنيم و آنچه براى آنها مفيد بوده آنها را تجويز كرده بلكه دستور بهره بردارى از آن را داده است.
در حديثى از امام هشتم عليه السلامچنين مى خوانيم:
بدان كه خداى متعال هيچ خوردنى و آشاميدنى را تجويز نكرد جز آنچه كه منفعت و مصلحت انسان در آن بود. و هيچ چيزى را ممنوع و حرام اعلام نكرد مگر آنچه را كه در آن زيان و تباهى و هلاكت بود. و پس هرچه كه مفيد و تقويت كننده جسم و بدن باشد حلال است و هرچه كه زيان آور و از بين برنده قوت بدن يا قاتل انسان باشد حرام است.

امروز با پيشرفت دانش پزشكى اهميت و در اولويت بودن پيشگيرى و بهداشت از درمان نيز براى همگان روشن و جاى هيچ ترديدى باقى نمانده است.
خوشبختانه اسلام هم هزارو چهارصد سال پيش به
بهداشت و پيشگيرى توجه خاصى كرده و دستورات بهداشتى گوناگونى را به بشريت داده تا بتواند جسم و بدن خود را سالم نگهدارد و با بدن سالم روحى سالمتر كسب كند تا سعادت دنيوى و اخروى را بدست آورد چرا كه: روح سالم در بدن سالم است.
ما وقتى در برنامه هاى اسلام دقت و مطالعه كنيم به اين نتيجه مى رسيم كه خداوند مهربان در همه دستورها حتى در برنامه هاى عبادى همانند نماز و روزه توجه خاصى به بهداشت و پاكى و پاكيزگى داشته است و علاوه بر آنها رهنمودهايى هم بطور مستقيم در مورد بهداشت و پيشگيرى و پاكيزگى دارد كه قابل توجه است.
مفسر بزرگ شيعه، مرحوم طبرسى در مجمع البيان نقل مى كند كه هارون الرشيد، طبيبى مسيحى داشت كه مهارت او در طب معروف بود. روزى اين طبيب به يكى از دانشمندان گفت: من در كتاب آسمانى شما چيزى از طب نمى يابم، در حالى كه دانش مفيد بر دوگونه است: علم اديان (روح) و علم ابدان، او در پاسخ چنين گفت: خداوند همه دستورهاى طبى را در نصف آيه اى از كتاب خويش آورده است: «كُلُوا وَاشرَبُوا وَلاتُسرِفُوا»يعنى بخوريد و بياشاميد و اسراف نكنيد. و پيامبر صلي الله عليه و آله نيز طبّ را در اين دستور خويش خلاصه كرده است:
«المِعـدَةُ بَيتُ الأدواءِ وَالحِـميَةُ رَأسُ كُلِّ داءٍ وَأعْطِ كُلَّ بَدَنٍ ما عَـوَّدتَهُ»
معده مركز همه بيماريها است، و امساك سرآمد همه داروهاست و به آنچه بدنت را عادت صحيح داده اى از آن دريغ مدار.
طبيب مسيحى هنگامى كه اين سخن را شنيد گفت: «ما ترك كتابكم ولانبيّكم لجالينوس طبّاً»
قرآن شما و پيامبرتان براى جالينوس (طبيب معروف) طبّى باقى نگذارده است.
در اين نوشتار چهل حديث و يك آيه قرآنى بعنوان نمونه اى از اين دستور العمل ها را برگزيديم تا با بخشى از آنها آشناگرديم و قطره اى نمونه از درياى معارف اهل بيت باشد، با آرزوى سلامتى جسم و روح براى تمام انسانها.
محمود شريفى
بيست و دوّم ارديبهشت ماه 1385
فصـل اوّل :
اهميّت بهداشت
پاكيزگى محبوب خدا


بهشت جايگاه پاكيزگان


اخلاق پيامبران عليهمالسلام
تشويق به تميزى
نظافت و ايمان



فصـل دوّم :
نمونههايى از توصيههاى بهداشتى
بهداشت غذايى


شستن دست


بهداشت بدن


بهداشت خانه


بهـداشت اطراف خانه
بهداشت ظروف


بهداشت مـو


بهداشت دهان و دنـدان


1ـ دهـان را پاكـيزه مى كـند.
2ـ موجب خشنودى پروردگار مى شود.
3ـ دندانها را سفـيد مى كـند.
4ـ مانع پوسيدگى دندان مى شود.
5ـ بلغـم را كـم مى كـند.
6ـ غـذا را لذيذ مى سازد.
7ـ حسنات را دوبرابر مى كـند.
8ـ با آن به سنت پيامبر عمل مى شود.
9ـ ملائكه نزد او حاضر مى شوند.
10ـ لـثه را محـكم مى كـند.
11ـ از گذرگاه مسواك (دهان) قرآن عبور مى كند.
12ـ دو ركعت نماز با مسواك پيش خدا محبوبتر است از هفتاد ركعت نماز بدون مسواك.
در سيره امامان عليهمالسلام


بهداشت محيط


بهداشت هفتگى


بهداشت در ظـرف آب


مسواك، خلال، حجـامت


ميزان مصرف دارو


ميزان مراجعه به پـزشك


فصـل سوّم:
آداب غذا خورى صحيح
آداب غذاخورى
توصيههاى مهّم تندرستى


طـول دادن صرف غـذا


رژيم غذايى


پـى آمـد غذاى بىبرنامه
مقدار غذا وآب


پيرى زودرس


ملاك حرام وحـلال بودن


فصـل چهارم:
آثار كم خورى
كم خــورى


انسان سبكبال
نشانه شايستگى


نتيجه پُرخورى


تهى از حكمتى به علت آنكه پرى از طعام، تابينى
آثار كم خورى
طغيان شـكم


پرخورى و اسراف
فصـل پنجم:
آثار پُرخـورى
ريشه بيماريها


پىآمد پُرخورى


عامل تباهى بدن


ويژگيـهاى دنياگرايان


سيره علوى در خوردن



امام علی عليه السلام:
ثَلاثُ عَلاماتٍ لِلْمُرائى: يَنْشِطُ اِذا رَأىَ النّاسَ وَ يَكْسِلُ اِذا كانَ وَحْدَهُ وَ يُحِبُّ اَنْ يُحْمَدَ فِى جَميعِ اُمُورِهِ؛
رياكار را سه نشانه است: هرگاه مردم را ببيند، به نشاط مىآيد، هرگاه تنهاست، بىحال و تنبل است، و دوست دارد كه در همه كارهايش، او را ستايش كنند.
اصول كافى: ج 2، ص 295

- رسول خدا صلی الله علیه و آله 11014 حدیث
- فاطمه زهرا سلام الله علیها 90 حدیث
- امیرالمؤمنین علی علیه السلام 17430 حدیث
- امام حسن علیه السلام 332 حدیث
- امام حسین علیه السلام 321 حدیث
- امام سجاد علیه السلام 880 حدیث
- امام باقر علیه السلام 1811 حدیث
- امام صادق علیه السلام 6388 حدیث
- امام کاظم علیه السلام 664 حدیث
- امام رضا علیه السلام 773 حدیث
- امام جواد علیه السلام 166 حدیث
- امام هادی علیه السلام 188 حدیث
- امام حسن عسکری علیه السلام 233 حدیث
- امام مهدی علیه السلام 82 حدیث
- حضرت عیسی علیه السلام 245 حدیث
- حضرت موسی علیه السلام 32 حدیث
- لقمان حکیم علیه السلام 94 حدیث
- خضر نبی علیه السلام 14 حدیث
- قدسی (احادیث قدسی) 43 حدیث
- حضرت آدم علیه السلام 4 حدیث
- حضرت یوسف علیه السلام 3 حدیث
- حضرت ابراهیم علیه السلام 3 حدیث
- حضرت سلیمان علیه السلام 9 حدیث
- حضرت داوود علیه السلام 21 حدیث
- حضرت عزیر علیه السلام 1 حدیث
- حضرت ادریس علیه السلام 3 حدیث
- حضرت یحیی علیه السلام 8 حدیث

تــعــداد كــتــابــهــا : 111
تــعــداد احــاديــث : 45456
تــعــداد تــصــاویــر : 3838
تــعــداد حــدیــث روز : 685